In het eerste jaar van mijn opleiding tot therapeut kreeg ik een boekenlijst mee en toen ik de bestelde boeken eenmaal thuis had en doorkeek sprong er eentje uit. Het heet “Macht als gevaar”. Het trok me en ik voelde meteen dat alleen al de titel van groot belang zou zijn als ik ooit mijn eigen praktijk zou beginnen. Niet omdat ik me op dat moment een machtig persoon voelde, maar omdat ik al voorvoelde dat de verhouding tussen cliënt en therapeut gemakkelijk scheef kan groeien als de therapeut boven zijn cliënt gaat staan en probeert om zijn wil op te leggen.
Op dit moment speelt het thema macht ook op wereld niveau. Het is een tijd van crisis op vele gebieden. Er is veel angst bij het volk gezaaid en door alles wat er de afgelopen jaren gebeurde is die alleen maar groter geworden. Je zou kunnen zeggen dat de regering de therapeut is die moet helpen om ons van de angst te bevrijden door naar goede oplossingen te zoeken, maar ik denk dat veel politici zich enerzijds niet bewust zijn van hun eigen angsten en anderzijds juist een hang naar macht hebben. Degenen met macht hebben het voor het zeggen over degenen die bang zijn hun baan te verliezen of gezichtsverlies te lijden.
Macht krijgt kans als de ander bang is en denkt machteloos te staan.
Ik vergelijk de regering in dit verhaal met de therapeut. Dan is het volk dus de cliënt die in een crisis zit en om hulp vraagt.
Het volk zoekt net als een cliënt een luisterend oor, begrip en een oplossing.
In therapie is het zo dat aan de eerste twee voldaan wordt maar dat de oplossing uiteindelijk uit de cliënt zelf moet komen. De therapeut helpt de cliënt om op onderzoek uit te gaan in zichzelf.
Wat de regering betreft, die zou naar zijn cliënten/volk moeten luisteren, begrip tonen en vervolgens een oplossing aandragen die volgens hen het land en de mensen dient.
Wordt er niet naar het volk geluisterd , is er geen begrip maar enkel een dictaat waar bijna niemand achter staat, dan voelt het volk zich onbegrepen en machteloos.
Een cliënt kan uit de relatie met de therapeut stappen als hij moedig genoeg is en zijn gevoel van onbehagen volgt. Het volk kan dat niet. Hoewel er op dit moment van alles gaande is over uit het systeem stappen en autonoom worden.
Het volk blijft dus met een gevoel van machteloosheid zitten ten opzichte van de heersende macht.
Het lijkt een uitzichtloze situatie.
Maar dan worden er een paar cliënten wakker. Ze gaan op onderzoek uit.
Ze onderzoeken hun angsten, ze vinden informatie die de regering voor ons achterhoudt en beginnen na te denken. De therapeut/regering begint aan macht te verliezen en dat is goed.
In een therapeutische relatie mag de therapeut nooit misbruik maken van zijn macht over de kwetsbare angstige cliënt. Toch gebeurt dat als de therapeut die macht nodig heeft voor zichzelf.
De regering heeft zijn macht ook nodig om verschillende redenen, zowel voor het collectief als voor ieder persoonlijk. Kostte wat kost moeten dus de regels na geleefd worden , ook al geeft het volk nu aan dat het zijn vrijheid terug wil en niet langer kan leven met alle gevolgen van het beleid.
Voor een cliënt is het soms moeilijk om uit een scheve relatie met een therapeut te stappen. Hij zit er niet voor niets en als er geen zelfvertrouwen is blijft hij vaak (te lang) in de greep van zo’n therapeut.
Voor een volk is het moeilijk om aan de wetten te ontsnappen , al was het maar omdat er straf op staat.
Angst gaat alleen weg als je het in de ogen kijkt en op onderzoek uit gaat in jezelf of door in gesprek te gaan met mensen. Lezen of kijken op andere plekken dan je door de reguliere media wordt aangeboden verruimt je blik.
En staat een cliënt alleen tegenover de therapeut, als volk kun je je verenigen.
Elkaar helpen bewust te worden. Leren dat we zelf verantwoordelijk zijn voor ons gedrag en dat we ook zelf zorg moeten dragen voor lichamelijk welzijn voor zover dat binnen onze macht ligt.
Hoe beter je jezelf kent, hoe bewuster je bent , hoe minder beïnvloedbaar je wordt.
Macht bestaat zolang de macht wordt gegeven.