Gegronde spiritualiteit.

Gegronde spiritualiteit.

De man (geen cliënt) had de diagnose ptss gekregen en zocht hulp. De reguliere zorg sprak hem niet aan en hij zocht hulp in de complementaire zorg. Hij bezocht verscheidene hulpverleners die enkel energetisch en spiritueel te werk gingen. Dit is geen aanklacht tegen energetisch therapeuten want het is ook een onderdeel van mijn eigen werk en het kan veel goeds brengen.
In dit specifieke geval trof de man iemand die alles spiritueel ging verklaren en die hem voedde in zijn
potentie, maar niet aan zijn trauma’s werkte. Het gevolg was dat hij zichzelf ging overschatten. Er werd hem een gouden toekomst beloofd omdat hij een groot talent zou hebben om mensen met ptss te helpen. Hij was tenslotte ervaringsdeskundige.
Vol passie begon hij aan een opleiding en een plan om een eigen praktijk op te bouwen.
Onderweg gebeurde er prive het een en ander en zijn eigen trauma’s speelden op.
Om een lang verhaal korter te maken, het ging niet zo snel en goed als hij had gedacht en hij kreeg last van een depressie en van faalangst.

Waarom vertel ik dit verhaal? De afgelopen jaren zag ik een grote groei in mensen die zich spiritueel gingen ontwikkelen. De socials staan vol met workshops, opleidingen, boeken en affirmaties.
Liefde is het thema en de hartjes vliegen over de schermen.
De wereld is een chaos, er is oversterfte, er is geweld en armoede onder de mensen wordt groter.
Angst speelt op en men zoekt houvast.
Je aansluiten bij een groep die liefde predikt als oplossing voor alles is dan wellicht een uitkomst.
Je hoort ergens bij en lief zijn voor elkaar is natuurlijk altijd goed.
Ik ben er dus ook niet op tegen dat we de weg op gaan van naar elkaar omkijken en elkaar steunen.
Ook juich ik het toe als er benadrukt wordt dat we zelf verantwoordelijk moeten worden voor ons leven en gedrag. We moeten van de  het slachtoffergevoel en gedrag af en zelf leren de regie te nemen.

Alleen in de praktijk zie ik vaak dat mensen van de vloer op zolder springen.
Ze hebben last van angsten, ze hebben problemen op allerlei gebied en zoeken verlichting daarvoor in het spirituele. Maar wat is spiritualiteit?
Ik zie spiritualiteit als bewust leven. Zelf zorg dragen voor je fysieke en emotionele welzijn.
Bereid zijn je gedrag te onderzoeken, bereid zijn vraagtekens te zetten bij dingen die je verteld worden door mensen die deskundig zeggen te zijn, bereid zijn om eerlijk naar jezelf te kijken en weten dat je een individu bent maar dat de wereld alleen door samenwerking verder komt.
Als je niet naar je gedrag durft te kijken ook al veroorzaakt dit steeds dezelfde problemen dan blijf je hangen in oude patronen die je niet meer dienen. Als je dan zonder aan het werk te gaan met oud zeer het hogerop gaat zoeken en ineens denkt in harmonie met iedereen te kunnen leven dan gaat er iets mis.
Als je denkt dat jij al bijna verlicht bent, dat je met de talenten die je hebt meteen succesvol zult worden omdat het universum dat voor je regelt dan leef je in een luchtkasteel.

Spiritueel groeien gaat alleen goed als je je stappen ook grondt.
We hebben zeven hoofdchakra’s en de onderste drie zijn net zo belangrijk als de bovenste vier.

Het wortelchakra zit in je bekken en bewaart de energie van de veiligheid.
Als een mens zich niet veilig voelt zullen alle chakra’s daarboven minder goed draaien.
Dan durf je minder goed te voelen (onderbuik chakra), en als je je eigen emoties niet kent en onderzoekt
leer je jezelf minder goed kennen waardoor je in de zonnevlecht (derde chakra)  niet sterk bent, niet goed weet wie je bent en waardoor je meer beïnvloedbaar bent door anderen.
Pas als je een redelijk goed zelfinzicht hebt kun je door naar de liefde van het hartchakra en je mening en je liefde via het keelchakra op een liefdevolle manier naar buiten brengen.
Als je dat allemaal kunt ga je leven volgens de weg die je ziel je wijst (voorhoofdchakra) en sta je gegrond in verbinding met het veld/universum. (kruinchakra).

Spiritueel groeien doe je door te ervaren , door je te spiegelen aan anderen en door te leren van je fouten.
En niet door je veilig te wanen in je eigen bubbel. Ook zo’n term die ik steeds zie langs komen.
We roepen dat we samen naar een nieuwe wereld gaan maar daarvoor zul je met regelmaat uit je bubbel moeten komen en het leven met anderen en jezelf aan gaan.